Padało tyle złych słów, które potokami spływały do mojej głowy :( :( Nie umiem sie przed nimi bronić. Nie zbudowałem skutecznej zapory. Wiem, że powinienem tego unikać. Ale są miejsca gdzie się tego nie da skutecznie zrobić. Są miejsca gdzie wchodzę z obawą, miejsca w których nie czuję się bezpiecznie. Tam padają słowa przygotowane, przemyślane i według mówcy potrzebne. W tych miejscach nie mogę się bronić, nawet nie mogę zareagować. A później jestem na przegranej pozycji. Pozostawiony bez wsparcia, kiedy wszyscy byli odwróceni, kiedy wszyscy milczeli. A teraz płaczą ? Może tak jest i nik tego prawa do płaczu nie odbiera. Ale milczeli, milczeli wcześniej, milczeli 14 stycznia, milczeli 4 II, milczeli 10 XI i nadal milczą. Milczą, tak jak ja też milczę. Wiem, że nie wolno mi tego milczenia rozpamiętywać w nieskończoność. Gdy do tego dopuszczę stanie się to moim przekleństwem. Będzie to stan nie do zniesienia, już czasami jest.
Poranne i perzedpołudniowe słońce około godz. 14.00 schowało się za chmury. I w ten sposób piękny dzień powrócił do poprzedniej rzeczywistości. Krótko cieszyłem się słońcem.
Światła w oknach, puste ulice, zachmurzone niebo tak mija wieczór. Jeszcze kilka godzin i zacznie się kolejny dzień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz